Sław języku chwalebnego * Ciała i krwi świętości!
Które na okup całego * Świata z wielkiej miłości,
Wydał owoc Panieńskiego * Płodu, Król wielmożności.
Nam jest dany, nam się zrodził * Z czystych Panny wnętrznosci;
I po świecie siejąc chodził * Ziarno Boskiej mądrości:
Gdy Mu czas zejścia przychodził * Cud czyni swej miłosci.
Ostatni raz, gdy za stołem * Siedząc z Apostołami,
Wieczerzając z nimi społem, * Zakon wprzód z obrządkami
Wypełniwszy, wszystkim kołem * Dał się swemi rękami.
Słowo co się Ciałem stało; * Słowem swym chleb prawdziwy
Przemienia w swe własne Ciało, * Wino w krwi napój żywy
Choćby się zmysłom nie zdało, * Wierz, a bądź nie wątpliwy.
Przed tak wielkim Sakramentem * Upadajmy na twarzy;
Niech ustąpią z testamentem, * Nowym prawom już starzy;
Wiara będzie suplementem, * Co się zmysłom nie zdarzy.
Ojciec z Synem niech to sprawi, * By Mu dzięka zabrzmiała,
Niech Duch święty błogosławi, * By się Jego moc stała!
Niech nas nasza wiara stawi, * Gdzie jest wieczna cześć, chwała.
Melodja w Śpiewniku Krakowskim str. 161
Nuty do hymnu Pange lingua (za: www.romaaeterna.jp):
Nuty (za: Kancyonał czyli śpiewnik dla młodzieży. Pelpin 1901):
Witam :)
A czy może ktoś dysponuje opracowaniem Józefa Grubera, op. 178?
Będę wdzięczny za pomoc :)