Na Introit.
Z pokłonem upadnijmy, * Naboznie rozpomnijmy,
Wdzięcznym sercem, przy Mszy świętej * Tę miłość Boską
Że nas raczył, zbawić śmiercią * Jezusa gorzką.
Oto na tym ołtarzu, * Jako niegdyś na krzyżu,
Za nas grzesznych ofiaruje, * Chrystus Pan siebie;
Który w chwale Ojca Swego, * Króluje w niebie.
Na Gloria.
Wielbiemy Ciebie, Panie! * Za Twoje zmiłowanie,
Niech Ci będzie cześć i chwała * Na wysokości,
Że nam posłał Syna Twego * Na te niskości.
Na Graduale.
Dla zbawienia naszego, * Posłał Bóg Syna swego,
Ażeby nam opowiadał * Ewangelią;
Szczęśliwi są wszyscy, którzy * Według niej żyją.
Na Credo.
Stwórco nieba i ziemi! * W Ciebie wszyscy wierzymy,
Ciebie Ojca, Syna Twego, * I z Duchem Świętym,
Wyznajemy, naszym Bogiem, * Bydź niepojętym.
Na Offertorium.
Pokorne przyjmij dzięki, * Za wszystko, co z Twej ręki,
Każdodziennie nam udzielasz, * Ojcze nasz miły!
Za to Ciebie wychwalamy, * Ze wszystkiej siły.
Przyjmij nasze ofiary, * Wejzrzyj na Twoje dary,
Które Tobie pod postacią, * Chleba i wina,
Ofiarujemy na pamiątkę * Twojego Syna.
Na Sanctus.
O Święty, święty, święty! * W dobroci niepojęty,
Boże, Ojcze nasz niebieski! * Bądź pochwalony,
Także Jezus Chrystus Syn Twój, * Jednorodzony.
Niech Tobie chwała, Panie, * Na wieki nieustanie;
Niech za Twoje zmiłowanie, * Wielbimy Ciebie,
Tu docześnie i na wieki, * Z Anioły w niebie.
Po podniesieniu.
Witaj, Jezu najsłodszy, * Zbawicielu najdroższy!
W tej Hostyi jesteś żywy, * Synu Maryi,
Któryś za nas mękę cierpiał, * Na Kalwaryi.
O Boże utajony, Bądź od nas pochwalony!
Żeś nas srogą śmiercią Twoją * Z piekła wybawił,
A na pokarm krew i ciało * Twoje zostawił.
Na Agnus.
O Jezu Zbawicielu! * Najszczerszy przyjacielu!
Który pragnąc grzechy nasze, * Krwią Twoją zgładzić,
Dałeś się jako baranek * Na rzeź prowadzić.
A cudem niepojętym, * Krwią i Twym Ciałem świętym
Karmisz nas owieczki Twoje, * W postaci chleba;
Ażebyśmy nie ustali * W drodze do nieba.
Kto Cię godnie pożywa, * Sił do cnoty nabywa,
Serce jego się rozpala * Twoją miłością,
A brzydzi się nadewszystko * Grzechową złością.
Gdy Cię więc pożywamy, * Niech na to pamiętamy:
Kto niegodnie Ciało i krew * Twoje przyjmuje,
Ten niebieskim się pokarmem * Śmiertelnie truje.
Na Ite Missa est.
Ojcze nasz miłosierny, * Błogosław lud Twój wierny:
Niech wracamy z domu Twego * Świętobliwszemi,
I do wszystkiego dobrego * Ochotniejszemi.
Dla zasług Syna Twego, * Zbawiciela naszego,
Udziel, co wiesz, że potrzebne, * I pożyteczne;
A po życiu tem doczesnem * Daj życie wieczne.
Meldja jak: Chwalmy niewysłowiony.