Panno, cnotami wielce zbogacona, * Ogniem miłości Boskiej rozpalona;
Matko z góry Karmelowej * Tereso, perło Matki Jezusowej.
Poszłaś na gody Króla niebieskiego, * Jak gołębica z ciała panieńskiego;
Anielskie chóry mile cię witają, * Wieczne dziedzictwo tobie przyznawają.
Z cnót twych wonności Jezus się raduje, * Twojej czystości niebo się dziwuje;
Dobroć cię Boska dziwnie napełniła, * Gdy w sercu twoim strzałę utopiła.
Miłości Boskiej sercu twemu rana * Przez Serafina jest sercu zadana;
Aby otwarte serce twe ku Bogu * Pałało zawsze, już jakby z nałogu.
Drogo cię, Panno, Zbawiciel szanuje, * Niebo ozdobne tobie obiecuje.
Mówiąc: Tereso, żebym ja dla ciebie * Stworzył był niebo takie jak dla siebie.
Gdybym go z dawna był nie uformował, * Słońcem z gwiazdami nie illuminował;
A na znak tego ten gwóźdź z ręki mojej, * Tobie daruję oblubienicy mojej.
Od tego czasu już honoru mego * Przestrzegać będziesz więcej niż własnego;
Pokorna panna w Bogu się raduje, * Gdy na jej przyjazd niebo się gotuje.
Nadchodzi Jezus pięknie ustrojony, * Anielskiem wojskiem wszystek otoczony,
A z drugiej strony z swojem Oblubieńcem * Józefem świętym, jak niebo ze słońcem.
Królowa nieba między Cherubiny, * Przyozdobiona w niebieskie rubiny,
Tudzież za niemi śliczni Aniołowie, * Przynoszą szatę wszystką w złotogłowie.
Która jasnością słońce przechodziła, * Przedwieczna mądrość sama ją robiła;
W tak zacną szatę Teresę ubrano, * Na gody rajskie w niej zaprowadzono.
Na godach łańcuch ozdobny perłami * I niebieskiemi świetny kanakami
Królowa nieba Teresie daruje, * A przytem Jezus pannę koronuje.
O Matko święta, Bogu poślubiona, * Przed majestatem Jego zasłużona,
Gdyś z ducha Twego tak wiele zrodziła, * Synów i córek Bogu poślubiła.
Obróćże, Matko, na nas oczy twoje, * Niech serce nasze w Bogu jako twoje,
Gwoździem przybite będą, jako twoje, * By w nas pomnażał Jezus miłość swoję.
Abyśmy, Panno, przez twe przyczynienie, * Otrzymać mogli z Bogiem zjednoczenie,
I Bogu swemu nierozdzielnie żyli, * W Trójcy jednego na wieki chwalili. Amen.
Śpiewnik Kościelny, Poznań 1894 r.
Wydanie trzecie, Nakładem Księgarni Katolickiej.
Witam, czy jest szansa zdobycia nut do pieśni o św. Teresie? Nie wiem, jak osiągnąć ów śpiewnik poznański z 1894 roku...
"Zupełny śpiewnik i książka do nabożeństwa" z 1898 r. podaje w pierwszej zwrotce taki wariant tekstu: "Matko zakonu z góry Karmelowej".
Wiele pieśni o świętych nie posiadało melodii własnej, śpiewano je bardzo często na melodie innych popularnych śpiewów. Tę prawdopodobnie na "Boże w dobroci" lub "O, której berła" - pasuje do wszystkich zwrotek, także pierwszej, jeżeli zaśpiewa się tak, jak podaje to "Zupełny śpiewnik", czyli ze słowem "zakonu".
Wg "Melodii do zbioru pieśni nabożnych katolickich dla użytku kościelnego" (Śpiewnika Pelplińskiego) (http://spiew-koscielny.tumnus.info/index.php?topic=672.0) pieśń tę śpiewa się na melodię "Kto się w opiekę", bądź "Serdeczna Matko opiekunko ludzi", z tym że podaje inną wersję melodii do tej pieśni, zamieszczam ją poniżej: