O Boże, miłości moja! * Że mnie uprzedziła Twoja,
Przeto się z własnej wolności * Wyzuwam dla Twej miłości.
Nic w pamięci niech nie będzie * Krom chwały Twej brzmiącej wszędzie;
Rozumowi nic smakować * Nie dam, prócz Ciebie pojmować.
Oświadczam się, że me chcenie * Tam jest, gdzie Twoje skinienie;
Co z daru Twego jest moje, * To z daru mego jest Twoje.
Coś mi dał, odbierz odemnie, * Rozkaż, cokolwiek chcesz ze mnie,
Władnij, jak chcą Twe ustawy, Bo wiem, żeś miłośnik prawy.
Zapal we mnie miłość Twoję, * Bym wzajemnie Tobie moję
Oddał we śnie i na jawie; * Co gdy dasz, mam wszystko prawie. Amen.
Śpiewnik Kościelny. Wydanie trzecie.
Poznań 1894. Nakładem Księgarni Katolickiej.