1. Pójdźcie bracia k'ofierze! - Włóźcie do składu świętego
Co wam bramę odewrze - Do królestwa niebieskiego.
Bóg zginąć nie dozwoli, - Kto ubogim udzieli.
2. Największe przykazanie - Jestci zakonu nowego:
Miłować nieustannie - Nadewszystko Boga swego
Bliźniego zaś jak siebie; - To nas umieści w niebie.
3. Żywa miłość k'bliźniemu - Jest grunt wszelkiej pobożności,
Dopomódz strapionemu - W jego nędzy i krewkości,
Jest to rzecz najzacniejsza, - Cnota Bogu najmilsza.
4. Czyń to tylko dla Boga, - Jegoż obraz jest nasz bliźni,
Obrazu tego trwoga - Żadna w człowieku nie zgładzi,
Zawsze się nam ukaże - Jako stworzenie Boże.
5. W temto braterstwie naszem - Ten, co się nam dziś narodził, *)
Jezus zwany zwan' Messyaszem - Wszystkich ludzi pogromadził;
Jednego Ojca dzieci - Są biedni i bogaci.
6. Dla tego się miłujemy - Jako bracia z uprzejmością,
We swych nędzach się cieszmy, - Wspomagajmy się radością,
Niech się serce otworzy, - Gdy kogo bieda morzy.
7. Bądźmyż już dobroczynni - Chrześcijanie! dla Chrystusa,
Ta pobudka uczyni, - Że nam odewrze niebiosa.
Ta ofiara serdeczna - Każdemu pożyteczna.
8. Kto kubek wody poda - Z tej pobudki pragnącemu,
Jezus sam to powiada: - Daje go Jemu samemu:
Sobie dane przyjmuje, - Co się z miłości daje.
9. Kto obficie rozsiewa, - Żąć też będzie w obfitości,
Mało pożytku dawa - Ofiara bez gotowości!
Jaka ofiara wdowy, - Taką dać bądź gotowy.
10.Kapitał tu bezpieczny, - Sam Jezus jest tu dłużnikiem,
Daje interes wieczny, - Wynagradzał będzie niebem;
Lekko tu zarobicie, - Zbawienia nie stracicie.
*) Na Wielkanoc: Ten, który dziś z martwych powstał!
Na Zielone Świątki: Ten, co Ducha prawdy zesłał!
Na Odpust: Ten, co nas krwią swą wykupił.
K. Żmijka. Kancyonał mniejszy.