1. Pójdź duszyczko wywolona, - Przez chrzest święty oczyszczona, - Przyjmij rozkosze niebieskie, - Z niemi rozkosze anielskie.
2. Oto niebo otworzone, - Tobie miejsce przyprawione - Od Chrysta, Syna Bożego, - Oblubieńca najmilszego.
3. Aniołowie cię czekają, - Koronę dzirżąc śpiewają: - Przyjmij w niebie chwałę wieczną, - Z nami radość bezkonieczną.
4. O duszo błogosławiona! - Któraś tam jest powołana, - Widzisz Króla w sławie wielkiej, - Tam gdzie są rozkosze wszelkie.
5. Któż z ludzi może wyprawić, Radość i rozkosz wysławić, - Którą Święci w niebie mają, - Ci co z Chrystusem mieszkają.
6. Pomóż i nam Panie miły! - By, gdyśmy świat opuścili, - Potem k'Tobie się dostali, - Z Tobą wiecznie królowali.
K. Żmijka. Kancyonał mniejszy.
1. zwr. zastanawia mnie czy to nie jest błąd w druku - "wywolona" - chyba powinno być - "wyzwolona."
Nuty T. Cieplik
Cytat: marian7 w 19-11-2008, 20:10:561. zwr. zastanawia mnie czy to nie jest błąd w druku - "wywolona" - chyba powinno być - "wyzwolona."
Słownik etymologiczny języka polskiego/wola:
w psałterzu jeszcze wywolić obok wyzwolić...