Przyjmijcie podziękowanie, * Rodzice moi mili
Których me z wami rozstanie * Serce boleścią kwili,
Nie płaczcie, nie narzekajcie, * Z Jobem szczerze uważajcie,
Iż dobrze, co Bóg czyni.
Długo z wami tu żyć, * Było moje żądanie,
Z posłuszeństwem wam odsłużyć * Wszystkie o mnie staranie,
Lecz, że inaczej wyznaczył * Bóg, który mnie stworzyć raczył,
Jemu bądź za to chwała.
A w starości uprzykrzenie, * Że ja życzyłem sobie,
Być wam na wasze ulżenie * Podporą w owej dobie,
A otoć Pan nad panami* Dał dekret żegnać się z wami,
Wszystko złóżcie na Niego.
Samym zaś wam na tej ziemi * Rodzicom pozostałym,
Usty choć podsiniałymi, * Dziękuję sercem całem,
Za to, żeście mię kochali, * Żywili, przyodziewali,
Choć niekiedy z frasunkiem.
Sakramentem Chrztu świętego * Żem było ozdobione,
Przezeń do życia wiecznego * Będące odrodzone,
Samym wam to przypisuję, * Serdecznie za to dziękuję,
Ojcze, matko kochani!
Ty zaś, Boże! w łaskawości * Twej nigdy nieprzebrany,
Rodzicom uśmierz żałości, * Oddal smutek zadany,
A potem niech staną w niebie, * Tarczą bądźże im w potrzebie,
Szczęść im tu w każdej sprawie.
Melodya: Jak każdy, który się rodzi.
Dostateczny Śpiewnik Kościelny i Domowy.
Wydanie siódme, 1892 r.
Nuty.