Kto był smutny, dziś wesoły niechaj każdy będzie,
Bo jak w niebie, tak na ziemi pokój głoszą wszędzie:
Anieli weseli, Bóg się stał człowiekiem —
Ten się stał, który miał przyjść na świat przed wiekiem.
Zaraz Anioł z wesołością do pastuszków bieży
Powiadając, że w stajence Bóg i Człowiek leży:
Biegajcie, witajcie zrodzonego Pana,
Padajcie, klękajcie przed Nim na kolana.
Pobieżeli do Betlejem czemprędzej pasterze,
By ukorzyć się przed Zbawcą w miłości i wierze;
Wołali, śpiewali: dana, dana, dana!
Padali, klękali przed Nim na kolana.
Przygrywali bardzo pięknie, aż oto Dzieciątko
Rączką swą ich błogosławi małe pacholątko:
Swe ręce dziecięce wznieś i ku nam, Panie!
Błogosław i zostaw nam swe zmiłowanie.
za:Pieśni Bożego Narodzenia Kolendy kościelne Ks. Wł. Smolarkiewicz 1930r
Teksty z tego śpiewnika mogą być niepełne gdyż jak napisano we wstępie autorowi zależało na dostosowaniu istniejących kolęd i pastorałek do ówczesnych standardów liturgicznych. W związku z powyższym frywolne i ludowe odcinki pomijano.