Źródło: Pieśni co przednieysze z Kancjonała Wielkiego Toruńskiego wybrane ..., Brzeg 1670 (http://spiewnik.katolicy.net/nasze_spiewniki_i_inne_zrodla_piesni/piesni_co_przednieysze_z_kancyonala_wielkiego_torunskiego_brzeg_1670-t2550.0.html)
Słowa: Jan Kochanowski, Muz.: I.R.
PSALM LXII
Nonné Deo ſubiecta erit anima mea?
Bogu dusza ufa moja,
To mój zamek, to ma zbroja;
W nadzieję Jego zasłony
Nie boję się z żadnej strony.
Dokąd na mię pojedziecie?
Sami wrychle tak padniecie
Jako pochylone ściany
Albo jako płot zachwiany.
Rada wasza dobrym szkodzić
A w trudności je przywodzić,
Usty przyjaźń ofiarować,
A w sercu jad szczery chować.
Ufaj Bogu, duszo moja,
To mój zamek, to ma zbroja;
W nadzieję Jego zasłony
Nie boję się z żadnej strony.
Że człowiek zdrowia używa,
Że o nim sława uczciwa,
Ze duż, ani sobą trwoży,
Pan to daje, dar to boży.
W tym nadzieję pokładajcie,
Temu serca otwarzajcie;
W nieszczęściu i w każdej trwodze
Nasza ufność zawżdy w Bodze.
Lekki naród jest człowieczy,
Nie masz tam nic, co by grzeczy;
By na wagę następili,
Pióra by nie przeważyli.
Nikt nie ufaj światu temu
Ani rozumowi swemu;
Bogactwem cię BÓG twój nadał,
Strzeż, byś serca nie przykładał.
Raz Pan wyrzekł, ta rzecz dwoja,
Władza i litość, jest moja;
A jako kto zasługuje,
Takim płajcą mię uczuje.
Nuty (2 głosy) z: Pieśni co przednieysze z Kancjonała Wielkiego Toruńskiego wybrane ..., Brzeg 1670 (http://spiewnik.katolicy.net/nasze_spiewniki_i_inne_zrodla_piesni/piesni_co_przednieysze_z_kancyonala_wielkiego_torunskiego_brzeg_1670-t2550.0.html)
(widoczne po zalogowaniu)