Niepokalana, Tyś róży kwiat
Czar Twej miłości, cnót Twoich woń
Jak blaskiem słońca ozłacasz świat,
Gdy nad nim chylisz z litością skroń.
Czuwaj nad nami, błogosław nam.
Świeć Swą dobrocią wśród krętych dróg
Prowadź przez życie do niebios bram,
Gdzie pełnia szczęścia — Jezus nasz Bóg.
Lilio przeczysta niebiańskich wzgórz
Snop łask promieni spływa z Twych rąk
U stóp Twych gwiazdy i wstęgi róż
U stóp Twych księżyc i tęczy krąg.
Czuwaj nad nami...
Królowo, Pani błękitów wód
Nizin, łąk, lasów i szczytów gór
Dla której wiosny kwitnący cud
I rozśpiewany ptaszęcy chór.
Czuwaj nad nami...
Władczyni można i gwiazdo mórz
Ty co ratujesz ginących los
Dłoń Swej opieki na skroń nam złóż
Usłysz wołania z ciemności głos.
Czuwaj nad nami...
za: Śpiewnik parafialny (Łódzki) 1966