1) Jezu płaczący nad Łazarzem,
Z jego siostrami zasmucony,
Tyś go, Mocarzu nad mocarze,
Wskrzesił ich prośbą zwyciężony.
2) Tyś prosił w swojej łagodności
O przebaczenie dla zbrodniarzy,
Tyś słowem łaski i litości
Współwiszącego łotra darzył.
3) Ty swoją Matkę i Dziewicę
Dałeś uczniowi w testamencie,
By wieni w Niej Orędownicę
Mieli w ostatnim swym momencie.
4) O Chryste, Zbawco nasz i Panie,
Coś za nas wylał krew serdeczną,
Zamień nam śmierć smutną i konanie
W życie bez końca, w radość wieczną!
5) Racz wezwać także sługi swoje,
Którzy już świat ten opuścili,
By tam, radując się pokojem,
Jak Pana życia Cię chwalili.
Amen.
(Wysławiajmy Pana, WAM 2005)
1) Qui lacrimatus Lazarum
Gemensque cum sororibus,
Ipsum fecisti praepotens
Illarum reddi studiis:
2) Qui petivisti sontibus
Benignus indulgentiam,
Ac verba miserantia
Dixisti poenae socio:
3) Qui, moriens, discipulo
Matrem donasti Virginem,
Tuorum quae fidelium
Agoni adesset ultimo:
4) Da nobis, Christe Domine,
Tuo redemptis sanguine,
Durae mortis tristitiam
In vitae verti gaudium.
5) Tuosque voca famulos,
Ex hoc profectos saeculo,
Ut ubi mors iam deerit
Te vitae canant principem.