Błogosław Matko naszej polskiej ziemi,
Tej przebogatej w łask obity zdrój,
Ochroń jej dzieci idąc razem z niemi
Przez wichry, burze prosi Cię lud Twój!
Błogosław cichej pracy nad ugorem,
By go nie zabrał obcy, wrogi lud,
Nad naszą chatką i tym czarnym borem
Wyciągnij ręce, a zmaleje trud!
Niech ci, co ciszy, ukojenia pragną,
Zobaczą Pani, Twej dobroci blask
Niech nigdy burze czoła ich nie nagną,
Królowo święta, rozdawczyni łask!
Błogosław mężów, którzy silnie bronią
Ojczystej wiary i ojczystych słów.
Co wśród nieszczęścia zwątpień łez nie ronią,
A gdy upadną, powstawają znów.
Błogosław dalej i te łany żytnie,
Mogiły, sioła, cały polski kraj!
Niech w wszystkich naszych sercach znów zakwitnie
Ten stary, cudnych naszych ojców maj
Czy ktoś ma nuty?
Prosz bardz: Siedlecki 1928