Witaj, Florencka Dziewico,
Ślicznej róży rówiennico!
Ciebie Chrystus ręką sadził,
Cierniem w koło oprowadził.
Tyś jest niebu śmiech pieszczony,
W Karmelu raj ulubiony,
Tyś kochaniem zmęczonego
Męką srogą piekła złego.
Jezus w twem sercu wyryty,
Serceć Swe dał, dar obfity!
Ztąd dla wspólnej z Nim jedności
Żyjesz kochając w miłości.
O Magdaleno Marya!
Serca nasze niech przebija
Magdaleny miłość żywa,
Maryi czystość prawdziwa. Amen.
Pelplin, 1871. Nr. 811