1. Pani cudowna, znana z łaskawości,
Co wszystkich wzywasz ufać twéj miłości,
Boś ty jest Matką narodu ludzkiego,
I pośredniczką u Syna Bożego.
Ref.: Twojéj litości pokornie błagamy,
o Matko Boska przyczyń się za nami.
2. Twojéj opiece Syn twój nas oddawał,
Gdy za nas cierpiąc życie swoje dawał;
Tyś nas za dzieci przyjęła pod krzyżem,
Bądźże nam Matką i obronnym murem.
3. W srogich cierpieniach, utrapieniach licznych,
Szukamy środków pomocy rozlicznych;
Lecz tylko twoja przyczyna u Syna,
Daje pociechę prawdziwą, jedyna.
4. Przeto do Ciebie my się udajemy
Pełni ufności pokornie prosimy,
Spojrzyj na nasze niedole i nędzy,
Uproś u Syna pomocy co prędzéj.
5. Każdy dotychczas twéj uzyskał łaski,
Kto twój nawiedza obraz Jarosławski,
Jeśli z ufnością twéj przyczyny wzywał,
Syn twój pomocy nigdy nieuchylał.
6. Bo słyniesz cudami w kościele polnym,
Pełna miłości ku nam nieudolnym,
Sama doznawszy smutku i boleści,
Chętnie pocieszasz, bronisz od napaści.
7. A nieprzyjaciel zewsząd nas otoczył,
I swoim jarzmem ciężko nas przytłoczył;
Weź nas w obronę, a pomocą swoją!
Zachowaj od zguby rodziną twoją.
8. Abyśmy zawsze Matką ciebie znali,
I za doznane łaski wychwalali,
Spełnij nad nami wolą twego Syna,
Weź nas w obronę o Matko jedyna.
9. A znikną mocy nieprzyjaźne wroga,
I dzieci twoje chwalić będą Boga,
Gdy za przyczyną kochajacéj Matki
Ojcowska piecza otoczy twe dziatki.
za: X. Donat Piątkowski Z.k., Najświętsza Panna Marya Cudowna w Jarosławiu, Rzeszów 1864, ss. 174nn.