mel. ,,Kto się w opiekę", ,,Boże w dobroci", ,,O której berła", ,,Niechaj dziś zabrzmi"
GDY ŚWIAT ZEPSUTY w miękkości się nurza * A złościom ludzkim niebios grozi burza
Franciszek, tknięty widokiem niedoli * Żałuje grzesznych, na swym sercu boli.
2. W kwiecie młodości w święto Archanioła * Rzuca dom ojca, spieszy, gdzie Pan woła
Śpiących, nieczułych na swój okup ludzi * Zwraca uwagę i z letargu budzi
3. Zakłada szkołę i w niej posłuszeństwo * Czystość, ubóstwo, mnoży nabożeństwo
Sam i przez Syny przewrotnych nawraca * Cnoty naucza i Kościół zbogaca
4. Chrystus wyraża Swoje krwawe rany * W Franciszka ciele, aby świat, zagrzany
Rysem okupu, porzucił przywary * Jął się pokuty i uniknął kary.
5. Miłości Boskiej ogniem rozpalony * Jej święte iskry rzuca na wsze strony
Płeć męska, żeńska, wielcy tudzież mali * Zbrzydzili miękkość, a krzyż pokochali.
6. Płonie miłością jako Serafiny * Zasypia w Panu, złożony w świątyni
Synowie z ludem całują ubogie * Serafickiego Ojca ciało drogie
7. Grób cudy sławny w kościele Asyża * Jest oznaczony powagą Papieża;
Tam się lud zbiega przez następne wieki * I licznie ciśnie do jego opieki
8. O święty Ojcze! Prosim wszyscy ciebie * Ratuj nas, ratuj każdego w potrzebie
Zjednaj nam nędznym grzechów odpuszczenie * A potem duszne po śmierci zbawienie. Amen.