T: Zupełny śpiewnik i książka do nabożeństwa, 1898 r.
1. Jolanto święta, od samej młodości * w wierze, nadziei i świętej miłości * Prowadzona i ćwiczona przez twych rodziców!
2. Z wysokiego rodu królów pochodząc, * Przy tem widokiem świata gardząc, * W przykład dobry i nadobny ojców wstępujesz.
3. Już w dziecinnych latach z domu wysłana, * Kunegundzie, starszej siostrze oddana, * Byś w przykładzie i urodzie wcześnie wzrastała.
4. Wkrótce w całej Polsce z cnót, wdzięków znana, * Z woli rodzicielskiej za męża wydana, * Złagodziłaś, zmiękczyłaś męża srogiego.
5. W pośród dostatków i świata godności * Baczyłaś na nędznych w dolegliwości, * Ocierając, osuszając łzy uciśnionym.
6. Po śmierci męża gardzisz całym światem, * I łączysz się z Jezusem, tym cudownym kwiatem; * Więc rządczyni, monarchini, staje się sługą.
7. U drzwi klasztoru stajesz gnieźnieńskiego, * W grono reguły zakonu żeńskiego * Z powolnością i radością wszystkich przyjęta.
8. Najlichszy kącik w zaciszu klasztornem * Obrawszy sobie przy życiu pokornem, * Na usługach i posługach innych pędziłaś.
9. A gdy ostatnia chwila się zbliżała, * Byś się z tym światem docześnie rozstała, * Zgromadziłaś, pouczyłaś twe towarzyszki.
10. A tak rozrządzając życiem doczesnem, * Pamiętałaś zawsze i o tem wiecznem, * Pokrzepiona, umocniona Sakramentami.
11. Już za życia z cudów i cnót twych słynna, * Po śmierci niemniej dla sierót przychylna, * I cudami, i łaskami głośno wsławiona.
12. Gdy po skończonej pielgrzymce wczesnej * Zażywasz z Bogiem ciągle chwały wiecznej, * Bądź Patronką, Opiekunką twych dziatek nędznych.
13. W tobie więc, o pani, ulgi szukamy, * Spojrzyj z litością na lud tak stroskany, * Byśmy z tobą, a przez ciebie byli szczęśliwi.
Melodya (Szczeble do nieba, tom II (http://spiewnik.katolicy.net/index.php?topic=3994.0)):
Melodya cd.: