Święty Janie Nepomucki, Tyś jest Patron sławy ludzkiej,
Pomóż, pomóż w tej niewoli, boć mię serce bardzo boli.
Święty Praski męczenniku, Boga wierny miłośniku,
Podaj rękę ku pomocy, bom strapiony we dnie, w nocy.
Ciebie gwiazdy osławiły, gdy w Mołdawie zaświeciły,
Jaśnie Ciebie pokazały, boś był godzien takiej chwały.
Tyś obrońca wiary świętej, w cudach Bożych niepojętej;
Broń żywota, broń i sławy, bądź pomocą świętej sprawy.
Tyś poświęcił spowiednicę, gdyś zamilczał tajemnicę;
Tam spraw świętych zamilczenie, kędy sława ludzka ginie.
Świętobliwy kanoniku, Bogu wierny spowiedniku,
Rozgrzesz grzeszne serce moje, niech wylicza sławę Twoję.
Twoja sława z grobu słynie, kto Cię uczci, nie zaginie.
Ja do Ciebie ręce wznoszę, bym nie zginął, o to proszę.
Ty już w niebiesiech panujesz, z Jezusem sławnie królujesz;
Usłysz prośby dostatecznie, zachowaj od hańby wiecznej.
Amen, Janie Nepomucki, Tyś jest Patron sławy ludzkiej;
Niedaj, niedaj nam zaginąć, racz nas swym płaszczem obwinąć.
Za: Kancyonał Katolicki
Melodia wg X.M.M.Mioduszewskiego (http://spiewnik.katolicy.net/index.php/topic,353.0.html)