Posłan jest Archanioł k’ Maryi Pannie

[Mira]

Posłan jest Archanioł k’ Maryi Pannie,
Do miasta Nazaretu k’ niej samej, k’ niej samej,
Od Boga Ojca bardzo łaskawie, łaskawie,
Aby Jej zwiastował, mówiąc do Niej:

Zdrowaś pełna łaski, Pan Bóg jest z Tobą,
Porodzisz syna dziwnego, dziwnego płodu:
Boga i człowieka współ Jednego, Jednego,
A to z Ducha świętego sposobu.

Która się na tę mowę zatrwożyła,
Równo sama u siebie myślała, myślała:
Jakbym ja mówiąc: Matką była, Matka była,
Gdy ja nigdy męża nie poznała.

I rzekł jej Anioł: Nie bój się Marya,
Bowiem znalazłaś łaskę u Pana, u Pana,
Bo u Boga nic niepodo, niepodobnego,
O przystań na wolę Najwyższego.

A oto Elżbieta, pokrewna Twoja,
I ona poczęła, choć nie młoda, nie młoda,
Która nawet niepłodną jest zwana, jest zwana,
Oto miesiąc szósty, co brzemienna.

Oto ja służebnica Pana mego,
Niech się stanie według słowa, słowa twego.
I tak według pisma prorockie, prorockiego,
Wcielił się nam Syn Boga żywego.

Podziękujmy już Ojcu niebieskiemu,
Synowi Jego najłaskaw, najłaskawszemu,
Sprawcy tych cudów: Duchu świętemu, świętemu,
Jednemu Panu Bogu naszemu.

Który raczył człowieka wyratować,
I od zguby wiecznej go uchować, uchować,
Gdy się raczył z Panny nam narodzić, narodzić,
A potem na krzyżu za nas umrzeć.

Jezu, Panie, przez Twe święte wcielenie
Daj nam w dobrem do końca wytrwanie, wytrwanie,
Byśmy już z grzechów naszych powstali, powstali,
Potem w niebie z Tobą królowali.