Jezusie pełen boleści

[Mira]

Jezusie pełen boleści, dla grzechów i nieprawości
Skonałeś dla grzesznika, wybawiłeś człowieka.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Rozważ ma duszo z wdzięcznością, rany Jezusa z litością:
Od stóp do wierzchu głowy nie jest w nim członek zdrowy.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Krew się ze wszech stron wylewa, rana się z rany dobywa:
Patrz na lice zmodrzałe, wszystko ciało zsiniałe.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Jeszcze więcej cierpieć żąda, miary w łasce nie zakłada,
Boleść z łaską wojuje, miłość nie ustępuje.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Już się Pan z nami rozłącza, już Ducha Ojcu poręcza,
Niebo płacze, boleje, serce we mnie truchleje.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Jezus na krzyżu umiera, Stwórca świata oczy zwiera,
Ach, smutnać to nowina, jakaż śmierci przyczyna?
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Oto Baranek niewinny bez żadnej z siebie przyczyny
Z miłości k’nam jedynej, cierpiał dla winy naszej.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Sromotne w grzechach kochanie jest krwi z ciała wylewanie:
O niewdzięczny człowiecze! Tyś jest katem w tej męce.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Gdykolwiek sercem grzeszymy, głowę Jezusa kłujemy
Cierniem umysłu złego, całowania szpetnego.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Język przez nieczyste słowa, na Pana bicze podawa.
Którzy klną, sławę psują, znowu Pana biczują.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Złem wejrzeniem, dotykaniem i do grzechu zachęcaniem
Znów Pana przybijamy na krzyż, śmierć odnawiamy.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Zgorszenie, złych mów słuchanie, wznawia Pańskie urąganie,
Z bliźnich drwiny, szydzenie, są Jezusa zhańbienie.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Kto zaś na uboższych łaje, ten na Jezusa powstaje,
Krew z ran Jego wyciska, gdy kto słabszych uciska.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Kto pomstuje i złorzeczy, ten bluźnierstwy Pana dręczy,
Octem, żółcią Go poi, kto się upić nie boi.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Z sukien Jezusa obnażasz, kiedy się na grzech odważasz,
Z zdrajcą Pana przedaje, kto w łakomstwie zostaje.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Kto grzech w spowiedzi ukrywa, Sakrament w grzechu pożywa,
Na twarz Jezusa pluje, oczy Mu zawięzuje.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Pycha, kradzież, gniew, obżarstwo, nieprzyjaźń, zawiść, niedbalstwo,
Jak włócznia, gwoździe dręczą, członki Jezusa męczą.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Ach tak jest, my to my znowu srogą mękę Jezusową
W wnętrznościach odnawiamy, gdy grzechy popełniamy.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Znowu Jezusa krzyżujem, znowu Go srodze biczujem,
Cierniem koronujemy, gdy niecnotnie żyjemy.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Toć Serce Pańskie przeraża, że grzesznik nic nie uważa,
Nie dba na umęczenie, obfite odkupienie.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Patrz duszo, jak Jezus stęka, nad twoją złością narzeka,
Słuchaj głosu Boskiego, póki czas życia twego.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Otóż dla ciebie umieram, żywot w boleściach zawieram,
Ty się kochasz w marnościach, nie masz końca w twych włościach.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Kiedy ciebie odkupiłem, to ci śmiercią wysłużyłem,
By nie była wylana krew na tobie stracona.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Czyń pokutę bez mieszkania, bo jeszcze czas zmiłowania,
Jeśli chcesz się nawrócić, chcę ci niebo przywrócić.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Nie trać nadziei dla złości, lecz ufaj mojej miłości,
Bo kropelka krwi mojej jest grunt nadziei twojej.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Pokutujących przyjmuję, serdecznie witam, całuję,
Serce masz otworzone, ręce me wyciągnione.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

O Jezu, śpieszę do Ciebie, byłem zgubiony bez Ciebie,
Z płaczem padam do nóg Twych, zarzekam się grzechów mych.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Łzami się Jezu zalewam, Twą krwią me grzechy obmywam;
Zwróć litościwe oczy, serce się z Tobą złączy.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

Wolę tysiąckroć umierać, niżbym Cię jeszcze miał gniewać,
Niechże Twe umęczenie sprawi grzechów skończenie.
Przez Twoje gorzkie skonanie,
Daj nam Twoje zmiłowanie,
Daj nam serce skruszone,
Od grzechów odwrócone.

[knrdsk1]

Pieśń ta częściej spotykana jest jako "O Jezu pełen boleści", jako taką podaje ją Śpiewnik Pelpliński i Śpiewnik Wrocławski 1865