Bierzmowanie w/g modlitewnika z 1882 r.

[Jantek_gall]

O SAKRAMENCIE BIERZMOWANIA.

Bierzmujem się na to, abyśmy wzrost i siłę wzięli duchowną, i doskonałość chrześcijańską do zbawienia, zwłaszcza na pokusy i na wojnę duchowną, z czartem, ciałem i światem. 1 tem różne jest Bierzmowanie od Chrztu: iż się na Chrzcie odradzamy i czyścimy; a na bierzmowaniu wzrost, siłę i męztwo bierzem na dzieła zbawienne.
Ze chrztu wychodzim jako dzieci miękkie i niedorosłe, a bierzmowaniem się u-macniamy i rośniemy w siłę i w dużość na pokusy i na wojnę duchowną. Na chrzcie się do żołnierstwa Chrystusowego piszem, na bierzmowaniu zbroję i moc do onego boju bierzem. Źe strony odpuszczenia grzechów chrzest jest potrzebniejszy, ale ze strony wojny z piekłem przeciw wszystkim pokusom i grzechom, bierzmowaniu jest potężniejsze obleczeni, mówi: będziecie mocą z wysokości, gdy Ducha świętego Pan nasz apostołom obiecał, którzy po Jego przyjęciu dziwnie mocnymi na wszystkie pokusy, postrachy i najazdy świata zostali. Cóż się z nami dzieje gdy się bierzmujemy, daje nam Pan Bóg Ducha świętego, moe i dary Jego na nas wylewa, czyniąc nas urosłymi do boju o wiarę i zbawienie. Ma też bierzmowanie to, co inne Sakramenta, iż łaski, którą Panu Bogu miłym człowieka sprawia, przymnaża. Jest i ten skutek tego Sakramentu, źe kładzie piętno na duszy nigdy nie zbite ani wygładzone: dla którego powtarzać bierzmowania i brać go drugi raz nikt nie może. Bierzmowania nie może dać, jeno sam Biskup.

w/g modlitewnika z 1882 r.