Barbara, św.: Gdy noc nas wchłonie

[Maximilianus]

1) Gdy noc nas wchłonie, niebo się zamknie
Nad kopalniami, święta Barbaro,
Bądź nam pomocą, módl się za nami,
Módl się za nami.

2) Wśród czarnych sklepień, gdzie śmierć się czai
W mrokach ciemności, otocz opieką,
Bądź dla nas wszystkich morzem światłości,
Morzem światłości.

3) Śmierć niespodzianą oddal skinieniem
I uproś Boga, niech nas omija
Żywioł podziemi i śmierć, i trwoga,
I śmierć, i trwoga.

4) Wyprowadź z ciemni, niech wiatr ochłodzi
Zradlone czoła, niech ręka dotknie
Powierzchni ziemi, kłosu i zioła,
Kłosu i zioła.

5) A kres, gdy przyjdzie, Bóg czas zatrzyma
Nad kopalniami, święta Barbaro,
Połącz nas z niebem, módl się wraz z nami,
Módl się wraz z nami.

(za: Skarbiec pieśni kościelnych pod redakcją ks. Antoniego Reginek, Katowice 2004)