Patrz! tak ginie świata chwała

[Hrabia Radwan]

1. Patrz! tak ginie świata chwała, *
Wszystka rozkosz, majętność *
Więdnie jako polna trawa, *
Nic tu nie mając stałość. *
Śmierć nas dzieli od wszystkiego, *
Co nam na świecie miłego. *
Już, już do grobu idę, *
Proście, aż w niebo wnijdę!

2. Większych lat jam się spodziewał, *
Lecz mnie śmierć zaskoczyła, *
Kiedym się najmniej domiewał, *
Z wami mnie rozłączyła: *
Chcę, niechcę muszę umierać, *
Do wieczności się ubierać. *
Już już itd.

3. Cóż na świecie się spodziewać? *
Wojnę, strach, nie stały czas. *
Cóż pomoże świat używać? *
Jednak umrzeć musisz raz. *
Błogo jest skarby cnót zbierać *
A potem w Bogu umierać. *
Już, już itd.

4. Moja śmierć, me rozłączenie *
Z tego świata marnego *
Niech wam jest na zachęcenie, *
Opuścić żądność jego, *
Żyć w cnotach i pobożności *
A umrzeć w Boskiej miłości. *
Już, już itd.

5. Już teraz precz od was idę *
A do grobu pośpieszam; *
Proście więc, aż w niebo wnijdę, *
Co chcę wyprosić i wam, *
Przyjaciele i znajomi, *
Sąsiedzi, wszyscy przytomni. *
Już, już itd.

6. Me dziatki nie narzekajcie, *
Żeście ojca straciły; *
Tylko w jednego ufajcie! *
Tegoście nie pozbyły: *
Bóg jest ojciec wasz najlepszy, *
Najszczerszy, najstaranniejszy. *
Już, już itd.

7. Tak was tu Bogu polecam *
A do grobu pospieszam, *
A gdy się z wami rozłączam, *
Oto jeszcze k'wam wzdycham: *
U Boga się przymawiajcie, *
Duszy mojej pomagajcie! *
Już, już itd.


za: "Zbiór katolickich kościelnych pieśni na Górnym Śląsku, szczególnie w parafii Starowiejskiej używanych [...] z dodaniem niektórych litanii", Racibórz 1896.