Ni tu ojczyzna, ani tu nikomu

[rotmistrz]

Tradycyjna śląska pieśń śpiewana podczas nabożeństwa na cmentarzu w dniu Wszystkich Świętych. Niestety, nie mam ani nut ani mp3.

Ni tu ojczyzna, ani tu nikomu;
Dano na świecie wieczystego domu;
Wyrok niezmienny i dekret straszliwy;
Że umrzeć musi każdy człowiek żywy.

Ni się wykupić, ni wyprosić może;
Uciec, ani skryć, gdy Bóg umrzeć każe;
Nikogo nie minie, ani daruje;
I nikt nas z śmierci rąk nie wyratuje.

Ten co się rodzi, co żywota skusi;
Choćby był królem, wszak umierać musi;
Sławę, godność, uciechy, wywczasy;
Opuścić musi na potomne czasy.

Z światem się żegnać, o wielka to trwoga!
Pójść w straszną wieczność, przed sąd stanąć Boga;
Jakbyś tedy rad, żebyś i poczciwie;
I na wsze czasy żył był świątobliwie.

Co byś tedy chciał, to czyń nieodkładnie;
Potem za późno, gdy cię śmierć napadnie;
Ni godziny, dnia pewnego nie mamy;
Śmierć przyjdzie, gdy się najmniej spodziewamy.

Bądźmy gotowi, byśmy nie chybili;
A duszy naszej wiecznie nie zgubili;
Jezu, przez mękę i gorzką śmierć Twoją;
Daj dobrze umrzeć i zbaw duszę moją.

Tekst pochodzi z modlitewnika Droga do nieba z 1965r.

[Misiu]

ja śpiewam ją na melodie refrenu "Dziś moją Duszę"