Dziś, gdy się z wami rozstawam

[czytane]

1. Dziś, gdy się z wami rozstawam,
Dziatki moje kochane!
Ostatni raz wam podawam,
W czym ma być wasze trwanie.
Miejcież tylko ochotę
Nad wszystko kochać cnotę,
By życia waszego chwile,
Były Bogu i ludziom miłe.

2. Wiedzcież, że dosyć trudności
Gorzkich użyłem/am z wami,
Tak nam za to, iż z wdzięczności
Ku mnie, żadne nie splami.
Grzechem się na tym świecie,
Gorszym go nad jad wiecie,
Ten jedynie ciało truje,
Ów zaś i duszę zajmuje.

3. I tym, co po mnie zostało,
podzielcie się bez sprzeczki,
Jednaście krew, jedno ciało,
Jednych Ojców dziateczki.
I u jednego stołu
Siadałyście pospołu,
Tak póki was nie zabierze
Stąd śmierć, zgadajcież się szczerze.

4. Nade wszystko czcijcie Boga,
Odtąd On Ojcem waszym,
Najwdzięczniejsza bądź wam droga,
Na której każdy czasem.
Serca, dusze czystemi
Zachowajcie się na ziemi,
To jest, co czyni człowieka,
Takiego zgon dobry czeka.

5. A gdy do złych spraw jakich,
Grzeszni was namawiali,
Dziatki, byście nigdy takich
Też nie naśladowali.
Bo choć pachnie słodkością
Grzech z początku, z gorzkością
Wnet się zmiesza, a sumienie
Wtrąca w nieuspokojenie.

6. Zwyciężajcie cierpliwością,
Wszystko co was tu dręczy,
Nad najsurowszą przykrością,
Niech się żaden nie smuci,
Wiedzcież, że Bóg miłuje,
Których krzyżem próbuje,
A cierpliwie kto je zniesie,
Do nieba się stąd przeniesie.

Śpiewnik żałobny i pogrzebowy, 1934 r.