Józef Kalasanty, św.: Nieogarniony w darach Twoich [nuty]

[Pablo]

Nieogarniony w darach Twoich. Boże!
Co gardzisz dumą, a sprzyjasz pokorze,
Twej łaski dzieło, Józef świata cudem,
Którego w Tobie dziś wielbimy z ludem.

2. Wyrzuć z serc naszych tę to niemoc lichą,
Co się w pokorę zmienia, będąc pychą!
Niech nas nie miesza ta burzliwa fala,
Co serce psuje a rozum obala.

3. Dałeś nam Drzykład, jak być mądrym trzeba;
Jak Ciebie prosić To we łaski z nieba;
Jak słuchać pilnie wnętrznego wołania
By się Twe przez nas działy przykazania.

4. Józef potrafił świat pogodzić z niebem,
Solą madrości, już dzieląc się chlebem;
Przez nie nienawiść i błędy poznosił,
Miłość praw Twoich i naukę głosił.

5. Pomocą z nieba kościołowi dany,
Nauki, męstwa cudem był nazwany.
Pożytku bliźnich szczególny przykładzi,
Umiejętności i zdrowych rad składzie:

6. Niech Twą opieką z ciemnoty ruszeni,
W sercu się naszem miłość rozkorzeni,
A umysł w piękne odziany ozdoby,
Poważa cnotę a kocha osoby.

7. Na temeś prawie Kościół rozprzestrzenił,
Gdyś rozkaz Pański nad Twe zdrowie cenił:
Niech za Twą sprawą, serca i rOzumy,
To trwa bez złOści. a tamte bez dumy.   

(za: Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych. Ułożył Karol Miarka, Mikołów-Warszawa, 1911)

[knrdsk1]

Melodia wg X.M.M.Mioduszewskiego