Jolanta, bł.: Jolanto święta, od samej młodości [nuty]

[tomas_wawa]

T: Zupełny śpiewnik i książka do nabożeństwa, 1898 r.

1. Jolanto święta, od samej młodości * w wierze, nadziei i świętej miłości * Prowadzona i ćwiczona przez twych rodziców!

2. Z wysokiego rodu królów pochodząc, * Przy tem widokiem świata gardząc, * W przykład dobry i nadobny ojców wstępujesz.

3. Już w dziecinnych latach z domu wysłana, * Kunegundzie, starszej siostrze oddana, * Byś w przykładzie i urodzie wcześnie wzrastała.

4. Wkrótce w całej Polsce z cnót, wdzięków znana, * Z woli rodzicielskiej za męża wydana, * Złagodziłaś, zmiękczyłaś męża srogiego.

5. W pośród dostatków i świata godności * Baczyłaś na nędznych w dolegliwości, * Ocierając, osuszając łzy uciśnionym.

6. Po śmierci męża gardzisz całym światem, * I łączysz się z Jezusem, tym cudownym kwiatem; * Więc rządczyni, monarchini, staje się sługą.

7. U drzwi klasztoru stajesz gnieźnieńskiego, * W grono reguły zakonu żeńskiego * Z powolnością i radością wszystkich przyjęta.

8. Najlichszy kącik w zaciszu klasztornem * Obrawszy sobie przy życiu pokornem, * Na usługach i posługach innych pędziłaś.

9. A gdy ostatnia chwila się zbliżała, * Byś się z tym światem docześnie rozstała, * Zgromadziłaś, pouczyłaś twe towarzyszki.

10. A tak rozrządzając życiem doczesnem, * Pamiętałaś zawsze i o tem wiecznem, * Pokrzepiona, umocniona Sakramentami.

11. Już za życia z cudów i cnót twych słynna, * Po śmierci niemniej dla sierót przychylna, * I cudami, i łaskami głośno wsławiona.

12. Gdy po skończonej pielgrzymce wczesnej * Zażywasz z Bogiem ciągle chwały wiecznej, * Bądź Patronką, Opiekunką twych dziatek nędznych.

13. W tobie więc, o pani, ulgi szukamy, * Spojrzyj z litością na lud tak stroskany, * Byśmy z tobą, a przez ciebie byli szczęśliwi.

[Hrabia Radwan]

Melodya (Szczeble do nieba, tom II):

[Hrabia Radwan]

Melodya cd.: