Wesoła nam dziś nowina, Panienka zrodziła Syna

[Mira]

Wesoła nam dziś nowina, Panienka zrodziła Syna,
    Syna kochanego, z nieba zesłanego. Wesoła nowina.
    Anieli wdzięcznie śpiewają. Śpiewać i chwalić zwabiają,
    Bieżmyż z skwapliwością i z chętną miłością. Wesoła nowina.
    Chwalą go już pastuszkowie, chwalą i wschodni królowie.
    I my nie mieszkajmy, chwalić pospieszajmy. Wesoła nowina.
    Jakoż go chwalić będziemy, do szopki gdy się znijdziemy?
    Witaj pożądany, Boże ukochany! Wesoła nowina.
    O, jak żeś się podjął tego, żeś dla zbawienia naszego
    Zesłał ubożuchną Dziecinę miluchną. Wesoła nowina.
    O, gdzież pałace niebieskie? Kędyż zastępy anielskie?
    Dla nas, Stwórco drogi, stałeś się ubogi. Wesoła nowina.
    O, jakoś barzo struchlały? Dla nas, o Stwórco, dziś mały?
    Drżysz od zimna srogo, leżąc tak ubogo. Wesoła nowina.
    Dziękujmyż dobroci jego, że dla zbawienia naszego
    Bóg nieogarniony stał się dziś znędzniony. Wesoła nowina.
    Wszystkież go za to kochajmy, z sercaż mu za to śpiewajmy,
    Zawsze i statecznie, dziś, jutro i wiecznie. Wesoła nowina.