Pochwalmy Pana w liczbie świętych Jego

[knrdsk1]

Parthenomelica (Wilno, 1613)

          PIENIE IX.

Pochwalmy Páná w licżbie świętych iego,
Pochwalmy w lotnych zastępiech możnego,
Pochwalmy Pańską Mátkę przed inszemi
                    W niebie świętemi.

Tyś sámá mogłá przez twoie ukłony
Monarchę, ktory niebieskie zágony
Słońcem swym porze, zwabić w te ćiemnośći,
                    Ziemskie niskośći.

Jáko przez koło kryształu świetnego,
Przenika promień słońcá ognistego,
Nie zostáwuiąc ná niem żadney skázy,
                    Ni żadney zmázy.

Ták przez glans świetny Pánieństwá twoiego,
Przeniknął dźiwnie Pan świátá wielkiego,
Y zostawił ćię pięknieyszą nád nowy
                    Kwiát liliowy.

O cżysta Pánno, o niewysłowiona,
Y nádewszytkie inne ulubiona,
Oblubienico nieogárnionego,
                    Bogá wiecżnego.

O świetna bramo przybytku Páńskiego,
Przez ktorą Oćiec Syná iedynego
Zesłał, áby nas z piekielney pászcżęki,
                    Wyrwał ná wieki.

Wyrwał nas wiecżnie nieprzewyćiężony,
Syn z ćiebie Pánno na świat národzony,
Nie náruszywszy Pánieńskiey cżystości,
                    W swey wszechmocnośći.

Przecżystá Panno, y Mátko prawdżiwá,
Słysz prośby násze, á twa litośćiwá
Przycżyná niechay pomocná nam będźie,
                    Y tu, y wszędźie.