Droga krzyżowa (Wychodząc w drogę świętą)

[Mira]

Wersja z Kancyonału Katolickiego (spore różnice).


Wychodząc w drogę świętą zalejmy się łzami,
Prośmy świętych Aniołów, niechaj śpieszą z nami.
Niech nas Archanioł Rafał w drodze opatruje,
Jako Tobiaszowi kroki niech kieruje, z nami postępuje.

1. Dekretuje już na śmierć straszną Piłat Pana,
By nie była z żydami przyjaźń rozerwana,
Chce zgubić życia Dawcę sędzia zajuszony,
Prośbami niezbożnemi żydów przymuszony;
O sędzio szalony!

2. Już najświętszy mój Jezu wybierasz się w drogę,
Ja przecież ubolewać nad Tobą nie mogę;
Dźwigasz ciężar krzyżowy na siłach zemdlony,
Chętnie ramię poddawszy dla naszej obrony;
Boleść z każdej strony.

3. Mocniejszy nad Samsona pod krzyżem upada,
I tak ciężkim upadkiem każdemu wykłada:
Że wszyscy w grzech upadli, a On ciężar znosi,
Dla tego do swojego Ojca modłę wznosi,
By powstali prosi.

4. Wielką boleść na sercu znosił Jezus miły,
Gdy okrutnie zmęczony traci swoje siły:
Cóż dopiero za boleść, gdy Mu boleściwa
Matka drogę zachodzi na sercu troskliwa,
Na twarzy płaczliwa.

5. Lęka się żydów wściekłość, by nie zmarł przed czasem,
Przyciśniony zbyt drzewa grubego tarasem;
Dla czego Mu do krzyża daje pomocnika,
By prędzej osłabiony szedł, Cyrenejczyka,
Krzycząc niech pomyka.

6. Zachodzi drogę Panu Weronika święta,
Przyrodzoną litością i affektem zdjęta,
Rąbek, czyli tuwalnię natychmiast rozwija,
Twarz ociera; miłości dowód tu nie mija,
Gdy się twarz wybija.

7. W bramie Jezus zemdlony upada powtóre,
Na kalwaryjską spiesząc już wysoką górę;
By czem prędzej wynalazł zbawienia dla człeka,
Przecież okrutnych katów zajadłość nie czeka,
Ale głosem szczeka.

8. Gdy się zbliża ku górze Pan z krzyżem zemdlony,
Widzi rzewnie płaczące nad sobą matrony:
Ta ręce załamuje, ta zaś bardziej kwili,
Że bez żadnej pomocy w tak nieszczęsnej chwili
Pan się nieba sili.

9. Osłabiony na siłach Pan na ziemię leci,
Krzyż Go ciężki przywala już to po raz trzeci;
Twarz Jego przenajświętsza na kamień trafiła,
Przetoż od uderzenia siności nabyła,
Lecz folga niebyła.

10. Ten, który świat, ptaszęta, przyodziewa nieba,
Teraz wprawdzie samemu odzienia potrzeba,
Nagim oto zostaje przed ludem złośliwym,
Przed żołnierstwem pogańskiem srodze zapalczywem,
Śmierci Jego chciwem.

11. Jużeś stanął na górze święty Izaaku!
Z drzewem ciężkiem, krzyżowem, dla wybranych znaku.
Gdy ręce rozciągają, ofiarę sprawujesz,
Życie dla człeka swoje najmilsze darujesz;
Bez miary miłujesz.

12. Już między łotry Jezus postawiony stoi,
Przecież się złość żydowska bynajmniej nie boi.
Choć ćmi się słońce, księżyc i skały padają,
Same nadto umarłych groby otwierają,
Bluźnić nie przestają.

13. Nikodem, Józef z krzyża najświętsze zdejmują
Ciało, które bolesnej Matce ofiarują,
Matka smutna na poły umarła zostaje,
Gdy się na ciele Syna ran tyle wydaje,
Boleść serce kraje.

14. Już w prześcieradło Pańskie Ciało obwijają,
Już się do kamiennego grobu zabierają
Włożyć. Już serca mego kochanie odchodzi,
Już łzy z oczów rzęsiste, jak jakie powodzi,
Toczyć nie zaszkodzi.

[knrdsk1]

Zdecydowałem o oddzieleniu tego wątku jako osobnej pieśni, choć Mira zapisała go pierwotnie jako inną wersję (stąd dopisek: "spore różnice") pieśni - Drogi Krzyżowej Pójdźmyż w drogę świętą. Te pieśni są w wielu miejscach podobne, jednak różnice są tak wielkie, że należało je od siebie oddzielić. Kto chętny, niech obie porówna, warto! :)

[Kefasz]

Proszę państwa do tego wątku jest odnośnik z blogu x. Jacentego Bałemby SDB
http://sacerdoshyacinthus.wordpress.com/ ; zakładka;
WIELKI POST
Droga Krzyżowa – Vía Crucis
Śpiewy do Drogi Krzyżowej (1)
Śpiewy do Drogi Krzyżowej (2)
Nowenna do św. Józefa
Modlimy się do św. Józefa