Święci Polscy: Wysokich niebios wysocy panowie [nuty]

[Hrabia Radwan]

Szczeble do nieba, 1867, tom II

Pieśń o ŚŚ. Patronach Polski
Pieśń 591.

1. Wysokich niebios wysocy panowie,
Słabego świata możni Patronowie:
Ratujcie nędznych, ratujcie, prosimy,
Bo bez ratunku waszego zginiemy.

2. Spojrzyjcie na nas od tronu Pańskicgo,
Nachylcie ucha ku nam łaskawego,
Utulcie serce Boga rozgniewane,
Wstrzymajcie strzały gniewu hartowane.

3. Wszystkich pospołu pokornie wzywamy,
Których królestwa opiekunmi znamy:
Przeciet nam kiedy ubłagacie Boga,
Niech pokój wróci a ustąpi trwoga.

4. Nad wszystkie jcdnak oraz przed wszystkiemi
Błagamy Cicbie, święta nad świętemi,
Maryja, Matko Boga i sędziego,
Przejednaj Syna długo gniewliwego.

5. Pomniéj, żeś naszą, Panią się mieniła,
Czemuś Twe sługi teraz opuściła?
Oto, że nazbyt bezpiecznie grzcszymy,
A tem opiekę niebieską, tracimy.

6. Ufajmy jednak, Matka to litości,
Przyjmiéj pokornych do Swéj łaskawości:
Przyjmiéj nas, przyjmiéj, u nóg Twych wołamy,
Spraw, niechaj przez Cię Boga ubłagamy. Amen.

[Hrabia Radwan]

Melodya (Szczeble do nieba, 1867, tom II):

[Hrabia Radwan]

Melodya cd.:

[Tradycja.Poznań]

W załączniku nuty we formatach PDF, XML i MuseScore 2.0x oraz melodie MIDI spakowane ZIP'em - ze śpiewnika x. T. Klonowskiego 1867.

[PK1991]

WYSOKICH NIEBIOS wysocy panowie, * Słabego świata możni Patronowie:
Ratujcie nędznych, ratujcie, prosimy, * Bo bez ratunku waszego zginiemy.

2. Spojrzyjcie na nas od tronu Pańskiego, * Nachylcie ucha ku nam łaskawego,
Utulcie serce Boga rozgniewane, * Wstrzymajcie strzały gniewu hartowane.

3. Wojciechy Święty, nasz pocieszycielu * Boga Rodzicy wyborny czcicielu!
Zastaw się, proszę, za przestepnikami * Niech Cię obrońcą dawnym nowo znamy

4. Biskupie wielki miasta Krakowskiego * Patronie przedni Królestwa Polskiego!
Patrz, jako leży polska z Piotrowinem: * Wskrześ ją, pokaż się twej ojczyzny synem

5. Kwiecie niezwiędłej chwały, Floryanie! * Niech przez cię Polska upadła powstanie
Racz podnieść rękę, którąś ofiarował * Gdyś się Polakom Patronem darował.

6. Jacyncie drogi, skarbie bez szacunku * Pospolitego okupie frasunku!
Nad wszystkie wody złe się rozigrało; * Tknij płaszczem, żeby igrzysko przestało

7. Czysty paniczu, dziwny królewiczu * Po państwie Polskim niebieski dziedzicu
Lilio biała, krucyfiksie żywy * Bądź, Kazimierzu, ojczyźnie chętliwy

8. Znaj wojska, którym z nieba hetmaniłeś * Znaj kraje, które cudownie broniłeś
Nie wyrzekaj się strapionej dziedziny * Oddal gniew prośbą, zgładź zasługą winy

9. Zbytecznie ludzkim posiłkom ufano * I prawa Boskie święte połamano
Przeto posiłki stały się klęskami * Zgoda niezgodą, pomoce tamami
10. Przybywaj i ty, Kostko z naszych kości * Patrz, jakich mamy w twoim domu gości
Postaw się kością nieprzyjacielowi * A bądź podporą twej krwi dziedzicowi

11. I wy klejnoty Królestwa Polskiego * Oblubienice Króla Niebieskiego
Kingo, Jolanto, Salomeo święta * Niech prośba wasza też będzie przyjęta

12. Wszystkich pospołu pokornie wzywamy, * Których królestwa Opiekunmi znamy:
Przecież nam kiedy ubłagacie Boga, * Niech pokój wróci, a ustąpi trwoga.

13. Nad wszystkie jednak, oraz przed wszystkimi * Błagamy Ciebie, Święta nad Świętymi,
Maryjo, Matko Boga i Sędziego, * Przejednaj Syna długo gniewliwego.

14. Pomnij, żeś naszą, Panią się mieniła, * Czemuś Twe sługi teraz opuściła?
Oto, że nazbyt bezpiecznie grzeszymy, * A tym opiekę niebieską, tracimy.

15. Ufajmy jednak, Matka to litości, * Przyjmij pokornych do Swej łaskawości:
Przyjmij nas, przyjmij, u nóg Twych wołamy, * Spraw, niechaj przez cię Boga ubłagamy. Amen.

śpiewnik pelpliński zapisuje że to pieśń domowa