Pokłon Ci w sercu i wierze [nuty]

[Hrabia Radwan]

T.: W. Bełza
M.: O. M. Żukowski

1. Pokłon Ci w sercu i wierze
Bogarodzico Dziewica,
Co jak ci barscy rycerze
Szablą zorane masz lica!

2. W zwierciadle też ich pancerzy
Twarz Twoja śniada odbija,
Twe imię hasłem rycerzy,
Bogarodzica Maryja!

3. Czyż raz pod płaszcz Swój z purpury,
Sługi chroniłaś Swe wierne?
Z bram Wilna i Jasnej Góry
Twe lico lśni miłosierne.

4. Tyś ziemi naszej Królową,
Potężną Polski strażnicą;
W Tobie Wcielenia jest Słowo,
Bogarodzico Dziewico!

5. Zaledwie z dziejów potopu
Polska podniosła się nawa,
W triumfie do niebios stropu
Biła Maryjo Twa sława.

6. Na skrzydłach wiatrów niesiona
Szła pieśń nad polską ziemicą:
Maryjo! Matko zwolona,
Bogarodzico Dziewico!

7. A potem księżyc dwurogi
Tobie, Maryjo, na starcie
Rzuciła Polska pod nogi,
Byś dla stóp miała oparcie.

8. I błysłaś Gwiazdo Zaranna
Nad minaretów iglicą,
Hosanna Tobie! Hosanna,
Bogarodzico Dziewico!

9. Dziś z wyżyn Twoich ołtarzy
Spójrz Matko na nasze rany,
Na łzy tych licznych nędzarzy,
Na lud ten Tobie poddany!

10. Wszak chram Twój – to Polska cała;
Pierś ludu to Twa stolica,
Niepokalana i biała,
Bogarodzica Dziewica!


za: Władysław Bełza, Bogurodzica, [w:] Otton Mieczysław Żukowski, Pieśni Marjańskie, Zeszyt 1, post 1933, s. 12.

[Hrabia Radwan]

Melodya: