Psalm 149: Cantate Domino canticum novum

[Tomek Torquemada]

Jan Kochanowski
"Psałterz Dawidów"

Psalm 149
Cantate Domino canticum novum

Panu swemu dajmy cześć rymy nowymi,
Chwała Jego niechaj brzmi między dobrymi.
Niech się w twórcy swym chełpią Izraelczycy,
Niechaj się królem cieszą swym Syjończycy.
Imię Jego i tańce niech wspominają
I wodze tańców mowne gęśli śpiewają!
Pan bowiem lud swój wierny wielce miłuje,
A ciche wszytkim dobrem rad opatruje;
Dobrze będą widzeni w wielkiej zacności
I użyją w mieszkaniach swoich radości:
W ich uściech Pańska chwała, w ręku waleczny,
Ogromny będzie łyskał miecz obosieczny,
Aby krzywd na poganach swoich się mścili,
A wielkomyślną hardość w ziemię tłoczyli;
Aby królom ich kładli na nogi pęta,
A w okowach chowali przednie książęta;
Aby wedle pisanych praw je sądzili,
A wierni sławy wiecznej stąd dostąpili.

[ania_s]

Franciszek Karpiński

PSALM CXLIX
Cantate Domino Canticum novum.

Ten Psalm napisany był, albo od Dawida na początku jego panowania po wypędzonych Jebuzeyczykach, gdy coraz bardziey w chwałę wzrastał, albo też od niepewnego autora po powrocie z niewoli Babilońskiey. Cóżkolwiek jest, ten Psalm zamyka w sobie dziękczynienie po jakiémsi wielkiém zwycięztwie.

Oddaycie Panu chwałę w nowym rytmie,
Niech w zborze świętych słynie jego imię.
Raduy się wiecznie w twoim Stworzycielu,
Dzieło rąk Pańskich, wierny Izraelu.

On jeden Królem naywyższego tronu,
Niech się w nim cieszą synowie Syonu,
Cześć jego niechay chór wszystek wynosi,
Niechay go bębny, gęśla, arfa, głosi.

Lud bowiem wierny podobał się Panu,
Wyniesie cichych do zbawienia stanu,
Uyźrzą się w chwale po trudach i znoju,
I w słodkim będą cieszyć się pokoju.

Cześć jego w ustach, a w ręku waleczny
Będzie im błyszczał oręż obosieczny,
By na poganach krzywdy się pomścili,
I nierozumna pychę ich zniżyli.

Królom ich będę kłaśdź na nogi peta,
I wieśdź w żelaznych okowach xiążęta,
Którym to przyydzie, co przepowiedziano;
A w chwale Pańscy wybrani zostaną.

[tomas_wawa]

Tłumaczenie według ks. F. X. Głodkiewicza, zamieszczone w Śpiewniku Liturgicznym, 1867 r.

Psalm 149
Cantate Domino canticum novum

Nową zaśpiewajcie pieśń ku Pańskiej czci,
Niechaj chwała Jego w zborze Świętych brzmi.

Ciesz się, Izraelu, błogi jest twój stan,
Ten, który Cię stworzył jest Twój Król i Pan.

Chwalcież Imię Jego, chwalcie w każdym dniu,
Na arfach, bębnach, społem grajcie mu.

Bo Pan upodobał sobie ten swój lud,
I wywyższył Jego dla zakonnych cnót.

I ozdobił chwałą swoich świętych skroń,
Pokój i wesele spuścił na ich błoń.

Cześć więc Bogu śpiewać, ludu, twoja rzecz,
W ręku twym niech błyszczy obosieczny miecz.

Aby wylać pomstę, na bezbożny lud,
Zburzyć i wytępić bałwochwalstwa gród.

By w żelazne pęta okuć króle ich,
I książęta ludu razem obok nich.

I wykonać na nich, co rozkazał Bóg;
Oto chwała ludu; niechaj zginie wróg!