Radujmy się bracia

[Pablo]

Radujmy się, bracia mili, gdyż dziw nad dziwy * Swego Syna zesłał na świat Bóg dobrotliwy, * przyszedł Bóg na świat, by zbawić nas, ludzkie plemię, * z mocy grzechu, przez to przyniósł radość na ziemię.

2. Obietnice się spełniły, od Boga dane, * gdy to Dziecię dla nas biednych z nieba zesłane, * wszak Zbawiciel dla nas zstąpił na ziemskie niwy, * z tronu Swego niebieskiego, On, Bóg prawdziwy.

3. I Anieli się weselą i tak śpiewają, * Pan Bóg chwałę, ludzie pokój niechaj tu mają, * gwiazda cudna nad stajenką wesoło płonie, * która sprowadziła królów w kornym pokłonie.

4. O, z ufnością i miłością doń się zbliżamy, * pokłon boski, hołd królewski Dzieciątku dajemy, * prośmy także, byśmy kiedyś, jak tu na ziemi, * mogli śpiewać Jemu chwałę, będąc zbawieni.

[Tomek Torquemada]

Kaszycki w "Kantyczkach z nutami" podaje zupełnie inną wersję

Radujcie się, bracia mili, gdyż dziw nad dziwy,
Swego Syna zesłał na świat Bóg dobrotliwy;
W stajni lichej, w żłóbku małym na sianku leży,
Choć nasz zbawca, pośród bydląt biednych pasterzy.

Nie na puchach, ani w złocie, ani w purpurze,
Zimno cierpi Pan Bóg dla nas w ludzkiej naturze.
Przyszedł na świat, by zbawić nas, ludzkie plemię,
Z mocy grzechu, przez to przyniósł radość na ziemię.

Spełniły się obietnice od Boga dane,
gdy to Dziecię dla nas nędznych z nieba zesłane.
Przy Dziecinie Matka Jego, Panna Marya,
I Opiekun, starzec święty, Józef, lilia.

Amiołowie się radują i tak śpiewają:
Bogu chwała, dobrzy ludzie niech pokój mają.
Gwiazda dziwna nad stajenką w obłokach płonie.
Ale większa miłość ku nam, w Dzieciny łonie.

Chociaż wieki upłynęły, jednak te chwile,
Tak radosne w sercach ludzkich zawsze brzmią mile.
Wszak Zbawiciel dla nas zstąpił na niebieskie niwy,
Z tronu Swego niebieskiego, choć Bóg prawdziwy.

Więc z ufnością, z wiarą wielką śpiewajmy Jemu:
Chwała Tobie, w wysokości! Ludowi Twemu,
Pozwól użyć tego szczęścia, byśmy na ziemi,
Mogli Tobie śpiewać "Chwała" będąc wolnemi.

[tomas_wawa]

Śpiewnik kościelny Siedleckiego z 1928 r., podaje tę pieśń pod nr 61
w wersji zbliżonej do tej, którą zamieścił Pablo z jedną zwrotką więcej.

1. Radujmy się, bracia mili, gdyż dziw nad dziwy * Swego Syna zesłał na świat Bóg dobrotliwy, * Przyszedł Bóg na świat, by zbawić nas, ludzkie plemię, * Z mocy grzechu, przez to przyniósł radość na ziemię.

2. Obietnice się spełniły, od Boga dane, * Gdy to Dziecię dla nas biednych z nieba zesłane, * Wszak Zbawiciel dla nas zstąpił na ziemskie niwy, * Z tronu Swego niebieskiego, On, Bóg prawdziwy.

3. I Anieli się weselą i tak śpiewają: * „Pan Bóg chwałę, ludzie pokój niechaj tu mają”. * Gwiazda cudna nad stajenką wesoło płonie, * Ale większa miłość ku nam w Jezusa łonie.

4. O, z ufnością i miłością doń się zbliżajmy, * Pokłon boski, hołd królewski Dzieciątku dajmy, * Prośmy także o to, byśmy na naszej ziemi, * Mogli śpiewać Jemu chwałę, będąc wolnemi!

5. On wprowadzi nas do nieba, do tej ojczyzny, * Dokąd wstąpił uwielbiony, i wskaże blizny, * Które poniósł, walkę tocząc z wrogiem zbawienia, * Tam będziemy wiecznie śpiewać radości pienia.