Głos wdzięczny z nieba wychodzi [nuty] [mp3]

[Tomek Torquemada]

Śpiewnik Pelpliński

Głos wdzięczny z nieba wychodzi,
Gwiazdę knam nową wywodzi,
Która rozświeca ciemności
I odkrywa nasze złości.

Z różdżki Jesse kwiat zakwita,
Który zbawieniem świat wita;
Pan Bóg zesłał Syna Swego,
Przed wieki narodzonego.
   
Ojcowie tego czekali,
Tego Prorocy żądali,
Tego Bóg światu miał zjawić,
Od śmierci człeka wybawić.
   
Którego, aby wąż zdradził,
Z rajskich rozkoszy wysadził,
Skusił, by z drzewa rajskiego
Skosztował zakazanego.   

Przez to był z raju wygnany
I na wieczną śmierć skazany;
Lecz Pan użalił się tego,
Myślił o zbawieniu jego.
   
Wnet Aniół Pannie zwiastował,
O czém Prorok prorokował,
Iż miał powstać Syn z zacnego
Plemienia Dawidowego.

Weselcie się, ziemskie strony;
Puściwszy niebieskie trony,
Bóg idzie na te niskości
Z niewymownéj Swéj litości.   

Weselcie się i Anieli,
A bądźcie z tego weseli,
Że się nam Bóg w ciele stawi,
Ten upadek nasz naprawi.
   
Weselcie się, wszyscy Święci,
I wy, ludzie, smutkiem zdjęci,
Idzie na świat Odkupiciel,
Strapionych wszystkich Zbawiciel.
   
Wesel się, stary Adamie,
Wesel się i Abrahamie;
Już wstaje Twe pokolenie,
Wszystkich narodów zbawienie.   

Wesel się i  ty, Dawidzie,
Oto Król do ciebie idzie,
Który na tronie twym siędzie,
Na wieki królować będzie.

Weselcie się i dziateczki,
Matki i wy panieneczki,
Oto Panna Syna rodzi,
Niech ta wieść wszystkich zachodzi.   

Którą Archaniół pozdrowił,
A te słowa do niéj mówił:
Zdrowaś bądź, pełnaś światłości,
Porodzisz Syna w czystości.   

Panna, gdy to usłyszała,
Pokornie odpowiedziała:
Otom służka Pana mego,
Stań się według słowa twego.   

Szczęśliweż to ukorzenie,
Które dało nam zbawienie,
Serce Panny zniewoliło,
Boga z nieba wywabiło.
   
Przez twą pokorę żądamy,
Niech téj łaski doznawamy,
By nam grzechy nie szkodziły,
Nas od Boga nie dzieliły.

Zjednaj nam u Syna twego,
Zbawiciela świata tego,
Czystość, miłość i pokorę,
Naszę gładzącą niestworę.   

Daj nam pozbyć, co jest złego,
Daj dojść dobra najwyższego,
Przez pokorę nas takową
Wpraw w społeczność Jezusową.

[Tomek Torquemada]

Parthenomelica (Wilno, 1613)

          PIENIE V.

Głos wdźęcżny z niebá wychodźi
    Gwiazdá k`nam nowa przychodźi
    Ktora rozświeca ćiemnośći,
    Y okrywa násze złośći.

Z roszcżki Jesse zákwita kwiát,
    Ktory zbáwi ten wszystek świát;
    Bog zesłał Syná swoiego,
    Od wieku národzonego.

Tego Oycowie cżekáli,
    Tego prorocy żądáli:
    Tego Bog świátu miał ziáwić,
    Y śmierci cżłeká wybáwić.

Ktorego, áby wąż zdrádźił;
    Z Ráyskiey roskoszy wysádźił;
    Namowił drzewa Rayskiego,
    Ukuśić zákazánego.

Przez co był z Ráiu wygnany,
    Y ná wiecżną śmierć skázany:
    Lecż Pan użaił się tego,
    Myślił o zbáwieniu iego.

Wnet Anioł Pánnie zwiástował,.
    O cżym Prorok prorokował;
    Iż miał powstáć Syn zacnego
    Plemienia Dawidowego.

Weselćie się źiemskie strony,
    Puśćiwszy niebieskie Throny:
    Bog idźie ná te niskośći,
    Z niewymowney swey litośi.

Weselćie się, y Anieli,
    A bądźcie z tego weseli,
    Że się nam Bog w ćiele stáwi;
    Ten nász upadek nápráwi.

Weselcie się wszyscy święći,
    Y wy ludźie grzechem zięći:
    Idźie ná świat Odkupiciel,
    Wszytkich smętnych Pociesżyćiel.

Wesel się stáry Adámie,
    Wesel się y ty Abrámie:
    Już wstáie twe pokolenie,
    Wszytkich narodow zbáwienie.

Wesel się y ty Dawidźie,
    Oto Krol do ćiebie idźie,
    Ktory ná stolcu twym śiędźie:
    Ná wieki krolowáć będźie.

Weselćie się y wy dźiatki,
    Pánienki, y wy cne Mátki:
    Oto Pánná zrodźi Syná:
    O niesłychána nowiná.

Ktorą Archánioł pozdrowił,
    A te słowá do niey mówił.
    Bądź zdrowa; pełnaś świątośći:
    Porodźisz Syná w cżystośći.

Pánná gdy to usłyszáłá,
    Pokornie odpowiedźiáłá:
    Otom służká Páná mego,
    Stań się według słowá twego.

Szcżęśliwesz to ukorzenie,
    Ktore dáło nam zbáwienie:
    Serce Páńskie zniewoliło,
    Bogá z niebá wywábiło.

Przez twą pokorę prośiemy,
    Niech tey łáski doznáiemy,
    By nam grzechy nie szkodźiły:
    Nas od Bogá nie dźieliły.

Ziednáy nam u Syná swego,
    Zbáwićiela świátá tego,
    Cżystość, miłość, y pokorę,
    Nászę głádzącą niestworę.

[Tomek Torquemada]

Melodia wg X.M.M.Mioduszewskiego
(nuty widoczne po zalogowaniu)

[TomekBaranek]

I znów, można posłuchać tutaj:
http://piesni-nabozne.tumnus.info/gloswdzieczny.html

[knrdsk1]

Melodia wg "Śpiewnik Kościelny Katolicki" Tomasza Flaszy (widoczna po zalogowaniu)

[knrdsk1]

Melodia wg "Melodii do zbioru pieśni nabożnych katolickich dla użytku kościelnego" (Śpiewnika Pelplińskiego)

[Rorantysta]

Wersja z Mioduszewskiego (1838)

1. Głos wdzięczny z Nieba wychodzi,
     Gwiazdę knam nową wywodzi,
     Która rozświeca ciemności
     I odkrywa nasze złości.
2. Z różdżki Jesse kwiat zakwita,
     Który zbawieniem świat wita,
     Pan Bóg zesłał Syna swego,
     Przed wieki narodzonego.
3. Ojcowie tego czekali,
     Tego prorocy żądali,
     Tego Bóg światu miał zjawić,
     Od śmierci człeka wybawić.
4. Którego, aby wąż zdradził,
     Z rajskich rozkoszy wysadził;
     Skusił, by z drzewa rajskiego,
     Skosztował zakazanego.
5. Przez co był z Raju wygnany,
     I na wieczną śmierć skazany;
     Lecz Pan użalił się tego,
     Myślił o zbawieniu jego.
6. Wnet Anioł Pannie zwiastował,
     O czem Prorok prorokował:
     Iż miał powstać Syn zacnego
     Plemienia Dawidowego.
7. Weselcie się ziemskie strony!
     Puściwszy niebieskie trony,
     Bóg idzie na te niskości,
     Z niewymownej swej litości.
8. Weselcie się i Anieli,
     A bądźcie z tego weseli:
     Że się nam Bóg w ciele stawi;
     Ten nasz upadek naprawi.
9. Weselcie się wszyscy święci!
     I wy, ludzie smutkiem zdjęci;
     Idzie na świat Odkupiciel,
     Strapionych wszystkich Zbawiciel.
10. Wesel się stary Adamie,
      Wesel się i Abrahamie:
      Już wstaje twe pokolenie,
      Wszystkich narodów zbawienie.
11. Wesel się i ty Dawidzie,
      Oto Król do ciebie idzie,
      Który na tronie twym siędzie:
      Na wieki królować będzie.
12. Weselcie się i dziateczki,
      Matki i cne panieneczki:
      Oto Panna Syna rodzi;
      Niech ta wieść wszystkich zachodzi.
13. Którą Archanioł pozdrowił,
      A te słowa do niej mówił:
      Zdrowa bądź pełnaś światłości,
      Porodzisz Syna w czystości.
14. Panna gdy to usłyszała,
      Pokornie odpowiedziała:
      Otom służka Pana mego,
      Stań się według słowa twego.
15. Szczęśliweż to ukorzenie,
      Które dało nam zbawienie:
      Serce Panny zniewoliło,
      Boga z nieba wywabiło.
16. Przez twą pokorę prosiemy,
      Niech tej łaski doznajemy,
      By nam grzechy nie szkodziły:
      Od Boga nas nie dzieliły.
17. Zjednaj nam u Syna swego,
      Zbawiciela świata tego:
      Czystość, miłość i pokorę,
      Naszę gładzącą niestworę.
18. Daj nam pozbyć co jest złego,
      Daj dojść dobra najwyższego;
      Przez pokorę nas takową,
      Wpraw w społeczność Jezusową.

Siedlecki w wydaniu jubileuszowym podaje tekst pierwszych 12 zwrotek z jedną zmianą w 4 zwrotce, która zaczyna się następująco:
     Człowieka chytry wąż zdradził ... (dalej bez zmian).

[knrdsk1]

Właśnie, bo pojawiły się kontrowersje co do tej pieśni (http://spiewnik.katolicy.net/index.php/topic,3054.msg7940/topicseen.html#msg7940):

W- Głos wdzięczny z nieba wszystkie, oprócz 4 zwrotki

bez 4. zwrotki, to trochę bez sensu się robi!  :o

Dlaczego? 4. zwrotka nadaje się na drugą część adwentu.

Nie wiem, czy piszemy o tym samym; 4. zwrotka brzmi:

Którego [człeka, przyp. knrdsk1], aby wąż zdradził,
Z rajskich rozkoszy wysadził,
Skusił, by z drzewa rajskiego
Skosztował zakazanego.   

Myślę że chodziło Koleżance o zwrotkę 6. (Wnet Aniół Pannie zwiastował, O czém Prorok prorokował, Iż miał powstać Syn z zacnego Plemienia Dawidowego.) którą faktycznie chyba śpiewa się dziś jako 4. (tak wczoraj śpiewano w kościele uniwersyteckim we Wrocławiu)

Pełny tekst tej pieśni znajduje się u nas tutaj: http://spiewnik.katolicy.net/index.php/topic,92.0.html

Aż sprawdzę jak jest w Siedleckim '94:

1. Głos wdzięczny z Nieba wychodzi, *
    Gwiazdę nam nową wywodzi, *
    Która rozświeca ciemności *
    I odkrywa nasze złości.
2. Z różdżki Jesse kwiat zakwita, * Który zbawie-
    niem świat wita; * Pan Bóg zesłał Syna swego, * Przed
    wieki narodzonego.
3. Ojcowie tego czekali, * Prorocy przepowiadali, *
    Że się Bóg światu miał zjawić, * Od śmierci człeka
    wybawić.
4. Wnet Anioł Pannie zwiastował, * O czym Prorok
    prorokował: * Iż miał powstać Syn zacnego * Plemie-
    nia Dawidowego.
5. Weselcie się ziemskie strony! * Opuściwszy nie-
     bios trony, * Bóg idzie na te niskości, * Z niewymow-
    nej swej litości.
6. Weselcie się wszyscy święci! * I wy, ludzie
    smutkiem zdjęci; * Idzie na świat Odkupiciel, *
    Strapionych wszystkich Zbawiciel.

I to wszystko  >:( A ciekawe co jest w najnowszym wydaniu Siedleckiego, może ktoś ma?

Melodia wg Siedl.'94 poniżej:

[Rorantysta]

Przede wszystkim widać jak różne znaczenie może kryć się za słowami "wszystkie zwrotki". Wszystkie trzy? Są przecież takie śpiewniki, gdzie więcej nie ma.